Mobile app vs "the old way" *

* Μία σύγχρονη ιστορία Σαββατοκύριακου

Αυτό το Σαββάτο στον παραδοσιακό οικισμό Παλαιός Παντελεήμονας, στην Πιερία, η προσέλευση του κόσμου ήταν αυξημένη. Το χωριό γιόρταζε και τη μέρα αυτή τον προστάτη του Άγιο Παντελεήμονα (γιορτάζει στις 27 Ιουλίου). Με την ούτως ή άλλως δεδομένη τουριστική έξοδο του καλοκαιρινού σαββατοκύριακου, η δυνατότητα φιλοξενίας από τους τοπικούς ξενώνες (150 περίπου κλινών) είχε φτάσει πια στα όριά της.

http://www.travelstyle.gr/portal/gr/destination_articles.php?dest_id=1029&id=611

Λέγοντας λίγα λόγια για τον οικισμό, αν και, το μέχρι πριν είκοσι χρόνια χωριό σε εγκατάλειψη, έχει μεταβληθεί σε έναν από τους πιο ονομαστούς χειμερινούς προορισμούς της Ελλάδας, προσελκύει επίσης αυξημένο τουρισμό και τον καλοκαίρι. 

http://viewsofgreece.gr/travel/?p=78

Δικαίως αφού συνδυάζει με τρόπο ιδανικό την παραδοσιακή αρχιτεκτονική, το ορεινό φυσικό τοπίο με τις κοντινές παραλίες. Η επιλογή του ονόματος του οικισμού από τον προστάτη Άγιο Παντελεήμονα σχετίζεται με τις ιαματικές και αναζωογονητικές δυνατότητες του χώρου, καθώς ο Άγιος Παντελεήμων που ανήκει στους Ιαματικούς Αγίους.

Επιστρέφοντας στην αρχική διήγηση, ήταν μια απόφαση στιγμής να πάμε μια βόλτα στον Παλαιό Παντελεήμονα για το σαββατοκύριακο. 

Απόγευμα στον Παλαιό Παντελεήμονα. Άποψη από ΝΑ

Σχεδόν ταυτόχρονα έκλεισα μέσω application του iphone ένα δωμάτιο σε ξενώνα που εμφανιζόταν online ότι έχει ακόμα διαθέσιμα δωμάτια και σε λιγότερες από δύο ώρες βρισκόμασταν στον οικισμό.

Η πρώτη εικόνα με το φτάσαμε στον εξωτερικό χώρο πάρκινγκ: είχε πάρα πολύ κόσμο. Σαν από ένστικτο δεν παίρνουμε αποσκευές μαζί, μόνο τα απαραίτητα και κατηφορίζουμε προς την κεντρική πλατεία του χωριού, όπου και ο ναός του Αγίου Παντελεήμονα, μέχρι να εντοπίσουμε που βρίσκεται ο ξενώνας μας. Σε ένα σταυροδρόμι μία γυναίκα μας ρωτά εάν θέλουμε δωμάτιο, την οποία ευγενικά προσπερνάμε έχοντας υπόψη τη σιγουριά της κράτησης μας.

Έξω από τον ξενώνα βρίσκουμε να συζητούν δύο γυναίκες, κοντοστεκόμαστε για να μπούμε...
- Τι θέλετε;
Ακούστηκε η ιδιοκτήτρια κοφτά. Έχουμε κάνει κράτηση.

Δεν υπήρχαν δωμάτια,  εκείνη τη στιγμή έψαχναν σε άλλους ξενώνες αλλά τίποτα... Παντού πλήρεις.

Ακόμη και το καλοκαίρι, η βλάστηση είναι εμφανής

Κάπου έγινε ένα μπέρδεμα, το δωμάτιο δόθηκε αλλού. Ανοίγω το 3G το κινητού για να ψάξω ξανά στο app, δεν υπάρχει κάποιο επαρκές δίκτυο. Για wifi ούτε λόγος. Ξαφνικά η σιγουριά του ιντερνετικού κόσμου αρχίζει και κλονίζεται - βρισκόμαστε στην ελληνική ύπαιθρο. Φροντίζω να εξασφαλίσω (;) ότι δεν θα χρεωθώ και ξεκινούμε για τη μόνη λύση που έμενε, αν θέλαμε να μείνουμε στη νυχτερινή δροσιά του παραδοσιακού οικισμού. 

Έπρεπε να μπούμε σε κάποιους ξενώνες που πιθανόν είχαν χώρο, ή που απλά μας άρεσαν εξωτερικά, να ρωτήσουμε για διαθέσιμο δωμάτιο. Ανηφόρα, ζέστη, στον πρώτο  υποψήφιο ξενώνα αρνητική απάντηση, στον δεύτερο επίσης...

Μένει ένας ξενώνας λίγο έξω από το χωριό, πάμε προς τα εκεί. Στην αρχή του πλακόστρωτου που οδηγεί στον οικισμό μας ρωτάει η ίδια γυναίκα. 

- Παιδιά ψάχνετε δωμάτιο;

Ανάλογα με την τιμή. Πρέπει να διασφαλίσω ορισμένα πράγματα πρώτα, τη σχέση τιμής - απόδοσης, με δεδομένα την τοποθεσία, τη θέα, το μέγεθος του δωματίου και τις παροχές του.

Μας αναφέρει η γυναίκα ότι έχει ένα δωμάτιο μόνο, από τμήμα του σπιτιού της και κατευθυνόμαστε προς τα εκεί.

Είναι ένα επισκευασμένο παλαιό μεγάλο οίκημα, το φιλόξενο σπίτι της γιαγιάς Φανιώς όπως το ονόμασαν. Το όλο σκηνικό θυμίζει πολύ τις προηγούμενες δεκαετίες και το ίδιο το σπίτι διατηρεί στοιχεία της παλαιάς του μορφής. Έχει ισόγειο και πρώτο όροφο. Από το μπαλκόνι του ορόφου έχει θέα στον οικισμό και στη θάλασσα, στον κάμπο και στο κάστρο του Πλαταμώνα. Το κλασικό πια τζάκι στους ξενώνες των χειμερινών προορισμών δεσπόζει στην κρεβατοκάμαρα που βρίσκεται στον όροφο και τα ξύλινα τμήματα της κατασκευής του σπιτιού και των επίπλων του αφήνουν την παραδοσιακή δόμηση να γίνει αισθητή...

Ακόμη στην ελληνική ύπαιθρο καλώς ή κακώς δεν έχει μεταφερθεί πλήρως η διαδικτυακή 

τουριστική ανάπτυξη. Θα συνεχίσω πιθανότατα να χρησιμοποιώ apps αλλά αυτή η ιστορία μου έκανε να θυμηθώ σκηνικά μιας Ελλάδας που είχα χρόνια να συναντήσω.