 |
| www.instagram.com/echaritopoulos |
 |
| http://enpoarneas.blogspot.gr/2012/05/blog-post_8707.html?m=1 |
Το αυτοκίνητο έτρεχε στη εθνική οδό Θεσσαλονίκης – Μουδανιών. Στη διασταύρωση Μουδανιών έστριψε και πήρε το δρόμο που οδηγούσε στη δεύτερη χερσόνησο της Χαλκιδικής. Ο οδηγός κοιτούσε τους ελαιώνες, που απλώνονταν αριστερά και δεξιά του δρόμου. Τα φύλλα των ελαιοδέντρων λαμπύριζαν κάτω από τον φθινοπωρινό ήλιο. Το βλέμμα του οδηγού καρφώθηκε στα δέντρα, που βρίσκονταν δίπλα στο οδόστρωμα και ήταν γεμάτα ελιές.
Αυτή η εικόνα έκανε τη σκέψη του να πετάξει πίσω στο παρελθόν, στη παιδική του ηλικία. Όταν πήγαινε, αρχές Νοεμβρίου, να μαζέψει ελιές. Οι ελιές κρέμονταν από τα δέντρα, τα οποία περίμεναν καρτερικά τα χτυπήματα από τις βέργες. Μετά τα ραπίσματα οι ελιές έπεφταν κάτω στο οργωμένο χώμα και έτρεχε με το κουβά του να τις μαζέψει. Κάθε φορά, που γέμιζε ο κουβάς, τον άδειαζε στις κλούβες, την τελευταία στάση πριν πάρουν οι ελιές το δρόμο για το ελαιοτριβείο.
 |
| http://polelia.sedik.gr/gavaloxori.html |
Εκεί κορυφωνόταν η ιεροτελεστία της συγκομιδής των ελιών. Οι ελιές κάτω από την πίεση της μυλόπετρας άφηναν να τρέξει το φρέσκο λάδι. Ο οδηγός, ακόμη, θυμάται το άρωμα και τη γεύση του φρέσκου λαδιού. Οι αναμνήσεις τον κράτησαν συντροφιά μέχρι το τέλος του ταξιδιού του, ένα μικρό γραφικό κολπίσκο της Σιθωνίας.
Γεώργιος Τρ. Αναγνωστάρας
