Με αφορμή ανάρτηση που εντόπισα σήμερα δημιουργούνται ανησυχίες για την προστασία της πιο σημαντικής πάλαι ποτέ σιδηροδρομικής γέφυρας στην Κρήτη, στον ποταμό Γιόφυρο έξω από το Ηράκλειο. Η γέφυρα αυτή έπειτα από την κατάργηση του σιδηροδρομικού δικτύου τη δεκαετία του 1930, χρησιμοποιείται για ογδοντατόσα χρόνια ως οδική και για δεκαετίες αποτελούσε τη μόνη οδική διάβαση στο βόρειο παραλιακό μέτωπο του ευρύτερου πολεοδομικού συγκροτήματος.
Τι συμβαίνει όμως πια; Δεν θα πρέπει να την προστατέψουμε ως ένα πολύ σημαντικό νεώτερο μνημείο του Ηρακλείου;
Ανάρτηση από Πέμπτη, 17 Νοεμβρίου 2011:
Αγνωστα Βιομηχανικά Μνημεία Ι: υπολείμματα του βιομηχανικού σιδηροδρόμου Ηρακλείου
Είναι εν πολλοίς άγνωστο ότι στο Ηράκλειο κατά τις δεκαετίες του 20' και του '30 λειτούργησε ένας μικρός βιομηχανικός σιδηρόδρομος μήκους 6 χιλιομέτρων που χρησίμευσε στη μεταφορά αδρανών υλικών για τη δημιουργία του μεγάλου μώλου στο λιμάνι της πόλης. Το λατομείο που προμήθευε τα οικοδομικά υλικά βρισκόταν στα δυτικά, έξω από την πόλη του Ηρακλείου και νότια από το σημερινό Παγκρήτιο Στάδιο.
http://koukou.wordpress.com |
Από τη γραμμή αυτή, που ήταν μετρικού πλάτους, διασώζονται ακόμη τμήματα γραμμής στη παραλία του Ηρακλείου, στο Μπεντενάκι
και κυρίως μία μεταλλική γέφυρα, έξω από την πόλη, στο ποταμό Γιόφυρο, απέναντι από το Παγκρήτιο. Έχει δύο λίθινα βάθρα στις όχθες του ποταμού και μεταλλική υπερκατασκευή.
Σήμερα χρησιμοποιείται για περιορισμένη οδική διέλευση και είναι εύλογο να υποθέσουμε ότι επεκτάθηκε κατά πλάτος με επανα-συναρμολόγηση της υπερκατασκευής και επέκταση των λίθινων βάθρων.
Η προέλευση των μεταλλικών τμημάτων ήταν αγγλική, από την εταιρεία MABEY & JOHSON, κάτι που σχετίζεται προφανώς με την αγγλική κατασκευάστρια εταιρεία των λιμενικών έργων.
Στην ευρύτερη περιοχή, πιο νότια, βρίσκεται και η λίθινη οδική γέφυρα του Γιόφυρου.
Αποτελεί ευχής έργον να επαναχρησιμοποιηθεί η παλαιά σιδηροδρομική γέφυρα σε ένα μελλοντικό δίκτυο ελαφρού σιδηροδρόμου στο Ηράκλειο, όπως αυτό που προτείναμε παλαιότερα.