 |
| © Γ. Αναγνωστάρας |
Ο νεαρός στεκόταν πίσω από την κλειστή μπαλκονόπορτα και κοιτούσε αφηρημένος τη θάλασσα. Τον τάραξε ένας δυνατός ήχος, ο οποίος άρχισε να μειώνεται. Μετά από μια παύση λίγων λεπτών ο ήχος άρχισε να δυναμώνει. Προσπάθησε να τον ακούσει καλύτερα, διότι του φαινόταν γνωστός. Τον είχε ακούσει τις τελευταίες μέρες. Θυμήθηκε, ήταν μηχανή αεροπλάνου. Άνοιξε την μπαλκονόπορτα και βγήκε στο μπαλκόνι. Άρχισε να ψάχνει το αεροπλάνο στρέφοντας το κεφάλι του αριστερά –δεξιά. Ξαφνικά είδε μπροστά του δύο πυροσβεστικά αεροπλάνα, τύπου καναντέρ.
 |
| © Γ. Αναγνωστάρας |
Τις τελευταίες μέρες εμφανίζονταν συχνά στην θάλασσα του χωριού του, διότι έκαναν ασκήσεις ετοιμότητας. Άρχισε να τα παρατηρεί και να τα φωτογραφίζει. Έμοιαζαν με θαλασσοπούλια, που έψαχναν για ψάρια και βουτούσαν από ψηλά για να τα αρπάξουν. Βέβαια πιο πολύ του άρεσε η στιγμή που άδειαζαν το νερό, που γέμιζαν στην κοιλιά του αεροπλάνου μετά από κάθε βουτιά. Ο νεαρός είχε καρφώσει το βλέμμα του στα δύο αεροπλάνα, το οποίο τα ακολουθούσε σε κάθε κίνησή τους.
 |
| © Γ. Αναγνωστάρας |
Τα παιχνιδίσματα των αεροπλάνων διήρκησαν αρκετή ώρα, αλλά ο νεαρός ακούραστος τα παρακολουθούσε. Σε μια στιγμή άρχισαν να κατευθύνονται προς τον ήλιο, που χανόταν πίσω από τα σύννεφα. Ξαφνικά χάθηκαν και αυτά στα σύννεφα πίσω από τα οποία πριν από λίγο είχε κρυφτεί ο ήλιος. Ο νεαρός θεατής περίμενα μήπως εμφανιστούν ξανά. Μετά από λίγα λεπτά αναμονής, έριξε μια γρήγορη ματιά προς το σημείο, που τα είδε τελευταία φορά και επέστρεψε μέσα στο σπίτι.
Γεώργιος Τρ. Αναγνωστάρας
 |
| © Γ. Αναγνωστάρας |
 |
| © Γ. Αναγνωστάρας |
