Σάββατο 25 Ιουνίου 2011

Beamish, ένα "ζωντανό" μουσείο στον Βορρά...



Στη βορειοανατολική Αγγλία, κοντά στο Νιουκάστλ, βρίσκεται το Beamish, The Live Museum of the North, όπως ονομάζεται και αφορά ουσιαστικά ένα υπαίθριο μουσείο, ένα open air μουσείο δηλαδή που παρουσιάζει την αστική και αγροτική ζωή στο νησί κατά τους προηγούμενους αιώνες.
Beamish, The Living Museum of the North

Έχει δημιουργηθεί εδώ και σαράντα χρόνια σε μία έκταση 120 εκταρίων με ήπια κλίση ανάμεσα σε χαμηλούς λόφους που είχε ανθρακορυχεία και αποτελείται από συγκεκριμένες θεματικές ενότητες που παρουσιάζουν τμήμα μιας πόλης, τμήμα χωριού, τμήμα αγροκτήματος, σιδηροδρομικό σταθμό και γραμμές όπου λειτουργούν παλαιά οχήματα και μηχανές, ανθρακωρυχείο και άλλα στοιχεία του βιομηχανικού και αγροτικού πολιτισμού της Αγγλίας.

Η "πόλη"

Τα οικοδομήματα μεταφέρθηκαν από γειτονικές κυρίως περιοχές και ανεγέρθηκαν εκ νέου στο νέο τους χώρο, ενώ έχουν συνδυαστεί με πολυάριθμο εξοπλισμό, αυτοκίνητα, λεωφορεία, τραμ, τραίνα που συνελέγησαν κατά καιρούς από κοντινά ή μακρινά μέρη.  Το τοπίο συμπληρώνεται από εκτάσεις για καλλιέργεια και κτηνοτροφία, οργανωμένες σύμφωνα με τα πρότυπα παλαιότερων εποχών.

Τραμ

Το μουσείο διαθέτει ένα περιμετρικό σιδηροδρομικό δίκτυο και παράλληλο δρόμο όπου παλαιά vintage τραμ και λεωφορεία μεταφέρουν τον κόσμο ανάμεσα στις θεματικές ενότητες, κάτι το μοναδικό.

Πλήθος εργαζομένων και εθελοντών με τις ενδυμασίες τις εποχής ξεπροβάλουν δίνοντας ζωή στα εκθέματα.  Τα παλαιά μαγαζιά λειτουργούν ξανά και ορισμένα χρησιμοποιούνται κανονικά σαν εμπορικές επιχειρήσεις προσθέτοντας εισοδήματα στο μουσείο.  Το ίδιο το μουσείο αποτέλεσε μία σημαντική πηγή εισοδημάτων στην περιοχή, υποκαθιστώντας κατά κάποιο τρόπο τα παλαιά ανθρακωρυχεία και τονώνοντας γενικά την οικονομία της περιοχής μετά την αποβιομηχάνιση των προηγούμενων δεκαετιών.  Στον χώρο λειτουργούν καφέ και vintage καντίνες, pub, fish nchips.  Επίσης στο οργανωμένο πωλητήριο του μουσείου υπάρχει μια πληθώρα χρηστικών αντικειμένων, καλλυντικών, τροφίμων, ποτών, βιβλίων και αναμνηστικών.

Ο επισκέπτης μπορεί να γνωρίσει μια μοναδική εμπειρία να περπατήσει, να γευτεί και να ζήσει για ορισμένη ώρα στους χώρους μιας άλλης εποχής ή σαν σε σκηνικό ταινίας.  Έχει τη δυνατότητα να συλλογιστεί, να δει τις χαρές αλλά και τις πολλές δυσκολίες της ζωής παλαιότερα και να τις συγκρίνει με σήμερα.  Το μουσείο δίνει αφορμή για σκέψη πάνω στο πως πρέπει να διατηρούνται και να παρουσιάζονται τα στοιχεία των παλαιότερων εποχών, στοιχεία που όλοι έρχονται σε επαφή στην προσωπική τους ζωή συχνά χωρίς όμως εκείνη τη στιγμή να το συνειδητοποιούν ή να μπορούν λόγω άλλων συνθηκών να αναδείξουν τη σημασία τους.


Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011

Βράβευση της Aegean και φέτος

 Στο φετινό Paris Air Show που γίνεται αυτές τις μέρες (20-26/06/2011) στο αεροδρόμιο Le Bourget της Γαλλίας, βραβεύτηκε η Aegean ως η καλύτερη Περιφερειακή Αεροπορική Εταιρία στην Ευρώπη για το 2011, από τα  Skytrax World Airline Awards και δεύτερη στην κατηγορία Παγκόσμια Περιφερειακή Αεροπορική εταιρεία (World’s Best Regional Airline), όπως και δεύτερη στην Ευρώπη στην κατηγορία Airline Staff Service Excellence (Υπεροχή στην εξυπηρέτηση από το προσωπικό).

Σύμφωνα με το δελτίο τύπου της εταιρείας,
Τα βραβεία World Airline Awards, τα βραβεία Επιλογής Επιβατών (the Passengers Choice awards), είναι τα πιο έγκριτα βραβεία του κλάδου και βασίζονται στην Παγκόσμια Έρευνα Αεροπορικών Εταιρειών (World Airline Survey) της Skytrax, της κορυφαίας παγκόσμιας εταιρίας συμβούλων στην αεροπορία, που βραβεύει κάθε χρόνο τις καλύτερες αεροπορικές εταιρίες, βασιζόμενη σε εκατομμύρια μαρτυρίες, βαθμολογήσεις, σχόλια και έρευνες ταξιδιωτών.


(πηγή: http://el.aegeanair.com/i-etaireia/grafeio-tupou/deltia-tupou/deltio-tupou/?prid=309
http://www.euro2day.gr/news/enterprises/122/articles/645730/Article.aspx)




Η συγκεκριμένη βράβευση αποτελεί λογικό αποτέλεσμα συγκρίνοντας τις υπηρεσίες της Aegean Κάντε Click Εδώ σε σχέση με άλλες εταιρείες. Βέβαια ένα ζητούμενο αυτής της στήλης είναι εάν μία ελληνική εταιρεία με βάση τα σημερινά δεδομένα θα καταστεί ποτέ εφικτό να ξεπεράσει τα όρια των περιφερειακών αερογραμμών.



Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΑ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ Ι

Μια προσωπική προσέγγιση στον ειδικό τουρισμό.  Συνεδριακός, θρησκευτικός, πολιτιστικός, γαστριμαργικός...και μαζί πολλές μικρές καθημερινές περιπέτειες.



04/2009




Μέσα από τον δαίδαλο των ανηφορικών στενών της Σητείας, στην τελευταία ανηφόρα πρόβαλε ένα μικρό λευκό κτήριο, ο αεροσταθμός.  Τα έργα για τον νέο αεροσταθμό στην απέναντι πλευρά του αεροδρομίου βρίσκονταν υπό κατασκευή.  Περνώντας την είσοδο πάμε αμέσως στο check in.  Ο κ.(...) και ο κ. (...), ρώτησε η υπάλληλος στο γκισέ.  Ήμασταν  business class και δεν το ξέραμε;;


 - Σας περιμέναμε.  Περάστε σε λίγο στον έλεγχο χειραποσκευών.

Στο α/μιο Σητείας
Το κτήριο είναι μία μινιατούρα αεροδρομίου.  Όμορφο παρόλα αυτά.  Εννοείται ότι στο αεροπλάνο πήγαμε με τα πόδια.  Οι περισσότεροι επιβάτες ήταν λίγο-πολύ τακτικοί και μόνο εμείς προφανώς αποτελούσαμε παραφωνία σε αυτή την κατά κάποιο τρόπο "οικογενειακή" ατμόσφαιρα.

Τροχοδρομώντας στην Κάσσο
Το ελικοφόρο Dash-8 της τότε Ολυμπιακής δοκίμαζε τους κινητήρες του και μετά από λίγο τροχοδρόμησε στον αεροδιάδρομο.  Διανύοντας ελάχιστη απόσταση απογειώθηκε.  Σε λιγότερα από 15 λεπτά είχε φτάσει στην Κάσο.  Πέρασε ξυστά από τα κύματα και προσγειώθηκε στο μικρό, παραθαλάσσιο, αεροδρόμιό της.  Πήρε και άφησε κόσμο.  Ήθελε άλλα πέντε λεπτά για την Κάρπαθο.  Η διαδρομή μεταξύ Κάσου – Καρπάθου θεωρείται ως η μικρότερη σε χρόνο και απόσταση αεροπορική σύνδεση παγκοσμίως.

Αντίθετα με την Κάσο, ο αεροδιάδρομος της Καρπάθου είναι μεγάλος, καθώς το αεροδρόμιο είναι και στρατιωτικό.  Το ελικοφόρο προσγειώθηκε βέβαια με συνοπτικές διαδικασίες.  Κατεβήκαμε, πήραμε γρήγορα τις αποσκευές και βγήκαμε έξω…δεν είχαμε κλείσει αυτοκίνητο, έπρεπε να πάρουμε ταξί, να πάμε στα Πηγάδια, την χώρα της Καρπάθου.


Ρωτάμε στο δρόμο τον ταξιτζή διάφορα.  Πληθυσμός, υδάτινος πλούτος, παραλίες, χωριά, ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα…και
- Κανένα ξενοδοχείο της προκοπής;
Μας άφησε στην πλατεία, μπήκαμε στο πρώτο που είδαμε. 
- Πόσο κάνει; 40. Δεν θέλω απόδειξη. Πάλι 40. Μάλιστα….
Είχε μεσημεριάσει για τα καλά, ψάχναμε και για car rental.  Ούτε εκεί σήκωνε παζάρια στην τιμή, 35 ακατέβατα…Δεν πειράζει, θα στο ξεκολλώσω στη διαδρομή για την Όλυμπο.

Όλυμπος Καρπάθου
Η ονομαστή Όλυμπος είναι μακριά, προς τα βόρεια, στην άλλη άκρη του νησιού.  Και σε κάποιο σημείο χωματόδρομος κοντά 20 χιλιόμετρα.  Φοβερή όμως διαδρομή.  Λίγο πιο πέρα το λιμάνι του Διαφανίου γραφικό επίσης.
Στην Όλυμπο τα αυτοκίνητα δεν μπαίνουν μέσα στον οικισμό.  Θεωρείται παραδοσιακός και προφανώς διατηρηταίος.  Όντως η τοποθεσία και η παραδοσιακή αρχιτεκτονική είναι αξιοσημείωτη, ιδιαίτερα εμφανής όμως ήταν και η υπερβολική χρήση σκυροδέματος, ένα σύνηθες ελληνικό φαινόμενο...Άλλωστε διάφορες μικροαυθαιρεσίες είναι εμφανείς ανά το νησί και πιθανότατα έχει να κάνει με την απομακρυσμένη θέση του σε σχέση με τις αρμόδιες υπηρεσίες... Αφήσαμε το αυτοκίνητο στην είσοδο του οικισμού  και αρχίσαμε τις γύρες.  Ήταν αργά το απόγευμα, μία γυναίκα μόλις είχε βγάλει ζεστό αχνιστό ψωμί.
- Το σιτάρι είναι από εδώ;  
Ναι, σπέρνουνε σε αυτή τη γωνιά του νησιού ακόμη…Το μισό από το καρβέλι μία βδομάδα και περισσότερο μετά το έφαγα στη Θεσσαλονίκη.  Άλλο πράγμα.  Οι μέρες που είχαν μεσολαβήσει μάλιστα το είχαν κάνει πολύ καλύτερο.

Στο δρόμο για την Όλυμπο
Θέλαμε και κανονικό φαγητό.  Στις γύρες μας στον οικισμό και τους (πάρα πολλούς) ανεμόμυλούς του έψαχνα για ταβέρνα.  Έψαχνα όπως πάντα κάτι που να εμπνέει, να έχει χαρακτήρα, θέα , πολλά υποσχόμενες γεύσεις...Ένα από τα πολύχρωμα σπίτια του οικισμού, είχε μετατραπεί σε ταβέρνα και διέθετε ταράτσα που έβλεπε απεριόριστα  στη θάλασσα.

Ο απογευματινός ήλιος το έλουζε και ήδη είχα προσέξει την όμορφη που δούλευε εκεί.  Είχαμε πια αρχίσει να πεινάμε πολύ και το καρβέλι μας είχε ανοίξει ακόμα πιο πολύ την όρεξη, οπότε αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε την τύχη μας.   Έχεις τίποτα να φάμε, τη ρώτησα άγαρμπα σχεδόν.  Ελάτε και κάτι θα βρούμε μου χαμογέλασε.






Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

Γυπαετοί στα Αστερούσια

Στα ορεινά μέρη της Κρήτης διατηρείται ο μοναδικός πληθυσμός Γυπαετών στην Ελλάδα.  Σε ένα κατ' εξοχήν βουνό που συναντώνται αυτά τα επιβλητικά πτηνά, στα Αστερούσια στη νότια Κρήτη, επισημάνθηκε η γέννηση νεαρού αρπακτικού του είδους μετά από 22 χρόνια.

Πηγή:
http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231113402

Τα Αστερούσια Όρη και η διάσχισή τους θα αποτελέσουν θέμα μελλοντικού άρθρου.

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

Ο Πειραιάς ήταν νησί?


Γεωαρχαιολογικές έρευνες αποδεικνύουν αυτό που αναφέρεται πρώτα στα γραπτά του Στράβωνα.  Η λοφώδης έκταση του Πειραιά ήταν πριν 6 χιλιετίες ένα νησί.  Το μακρόστενο λιμάνι του θα ήταν ένας στενός πορθμός με τις απέναντι ακτές της Δραπετσώνας.  Σταδιακά η έκταση μεταξύ λιμανιού και Φαλήρου καλύφθηκε με προσχώσεις από τους ποταμούς και χειμάρρους του λεκανοπεδίου Αττικής.  Ακόμη και σήμερα μπορεί κανείς να εύκολα να διαπιστώσει ότι είναι μία χαμηλού υψομέτρου, σχεδόν επίπεδη έκταση ανάμεσα στον απότομο λόφο της Καστέλλας και τους πρόποδες του όρους Αιγάλεω.

Παραπάνω στοιχεία:
http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231112825

Κυριακή 5 Ιουνίου 2011

Ίσως είναι καλύτερα να παραμείνει το αεροδρόμιο στο Ηράκλειο


Με βάση τις πληροφορίες ότι ενδεχομένως πιθανολογείται η επιλογή εκ νέου της επέκτασης του υπάρχοντος αεροδρομίου Ν. Καζαντζάκης στη Νέα Αλικαρνασσό Ηρακλείου, να αναφέρουμε μερικές σκέψεις μετά από τόσες και τόσες αποπροσγειώσεις εκεί.  Το σχέδιο τιτλοφορούνταν ως "λοξός διάδρομος" με επέκταση μέσα στη θάλασσα, ως λύση στα προβλήματα του υπάρχοντος διαδρόμου. Βλ. σχετικά: http://www.patris.gr/articles/202500/134487

Ένα θετικό στοιχείο είναι ότι στην περίπτωση του Α/μίου Ηρακλείου σε μεγάλο βαθμό οι μελέτες είναι έτοιμες και κατά συνέπεια θα δικαιολογήσει έστω τώρα πια τα χρήματα που είχε τότε στοιχίσει.  Ένα σοβαρό θέμα είναι η αποφυγή των έντονων καιρικών φαινομένων που πλήττουν το σημείο.  Είναι εύλογο να υποτεθεί ότι στη μελέτη θα είχαν ληφθεί υπόψη για προφυλάσσονται οι αποπροσγειώσεις, όσο είναι δυνατό φυσικά να αποφευχθούν δεδομένης της θέσης που βρίσκεται το Α/μιο. 
Είναι προφανές ότι ο άξονας του νέου διαδρόμου σε διεύθυνση σχεδόν Βορρά - Νότου, θα μείωνε την έκθεση στους εγκάρσιους ανέμους που αντιμετωπίζουν σήμερα τα αεροπλάνα.





Δύο ακόμη σημαντικά στοιχεία είναι ότι προφανώς (παρά τα έργα που θα χρειαστούν στην εγγύς θαλάσσια έκταση) παραμένει οικονομικότερο από το νέο έργο στο Καστέλλι και σίγουρα δεν θα καταστραφεί το εκεί φυσικό και αρχαιολογικό περιβάλλον.

Αυτό που πιστεύω άλλωστε προσωπικά είναι ότι το Νέο Αεροδρόμιο Κρήτης πρέπει να κατασκευαστεί στη Μεσσαρά.  Με βάση τα παραπάνω γίνεται ακόμα πιο επίκαιρο το άρθρο του περασμένου Γενάρη για ένα απλό σχέδιο ελαφρού σιδηροδρομικού δικτύου στο Ηράκλειο και τα περίχωρά του. Κάτι που είναι αναγκαίο και απόλυτα εφικτό.


http://cretanlandscape.gr/wordpress/?p=14



Σάββατο 4 Ιουνίου 2011

Τι πρέπει να κάνετε όταν πάρει φωτιά το τηγάνι

Ζώντας σε ένα σπίτι με πολλά ξύλινα έπιπλα, ξύλινα πατώματα και μεγάλες, χοντρές κουρτίνες, έχοντας επιπροσθέτως κουζίνα με γκάζι, αντιμετωπίσαμε δύο φορές μέσα σε ένα εξάμηνο περιστατικό με το να πάρει φωτιά το λάδι στο τηγάνι.  Η εικόνα άμεσα γίνεται απόκοσμη και τρομακτική καθώς οι φλόγες και η κάπνα υψώνονται μέσα στον χώρο.


Σε αυτή την περίπτωση η λύση είναι να απομακρυνθεί το σκεύος ή να σβήσει η θερμαντική εστία και άμεσα να σκεπαστεί το τηγάνι ώστε η φωτιά να μην τροφοδοτείται με οξυγόνο και να σβήσει.  Καλύτερη λύση θεωρείται μία βρεγμένη πετσέτα, αφού όμως έχει στραγγιστεί ώστε να μην έχει νερά που θα επιφέρουν ανάφλεξη.  Το βασικό είναι να ΜΗΝ ΡΙΞΕΤΕ ΝΕΡΟ ή άλλο υγρό στο φλεγόμενο τηγάνι γιατί τότε θα έχει δυσάρεστα αποτελέσματα και θα εξαπλώσει τις φλόγες.


Προσωπικά καθώς στην περίπτωσή μου σήμερα δεν ήταν μεγάλη η φωτιά στο τηγάνι, απλά το κάλυψα με το καπάκι και αμέσως έσβησε.  Είναι θέμα απλών νόμων χημείας.  Θεώρησα ότι πρέπει να ενημερώσω και εγώ με τη σειρά μου, γιατί εύκολα μπορεί να συμβεί στον καθένα.  Δείτε τα παρακάτω σχετικά άρθρα και βίντεο:





Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011

3η Αμφικτυονία Εταιρειών και Συλλόγων Ιστορίας Ιατρικής και Ηθικής-Δεοντολογίας στην Κω


Πηγή: http://www.amphictyony2011.gr/?pid=3 

Η 3η Αμφικτυονία Εταιρειών και Συλλόγων Ιστορίας Ιατρικής και Ηθικής-Δεοντολογίας με τη διοργάνωση του Διεθνούς Ιπποκρατείου Ιδρύματος, στη νήσο Κω, θα λάβει χώρα το εορταστικό τριήμερο μεταξύ 10 - 13 Ιουνίου.  Οι ομιλίες θα γίνουν στις εγκαταστάσεις του ιδρύματος κοντά στο ονομαστό Ασκληπιείο και η θεματική αφορά την επαφή μεταξύ ιατρικής, ιστορίας και αρχαιολογίας, στην Ιπποκρατική Ιατρική διαχρονικά, με ιδιαίτερο τίτλο φέτος, Θεραπευτές θεοί και Άγιοι, Ασκληπιεία:
http://www.amphictyony2011.gr/?pid=1

Το πρόγραμμα είναι διαθέσιμο στον εξής σύνδεσμο: http://www.amphictyony2011.gr/files/program.pdf